مطلب جالبی در کتاب "اعترافات یک تبلیغات چی" خواندم خواستم با شما هم درمیان بگذارم. این بخش مطلب در مخاطب با کارکنان مطرح شده که در جلسات سالیانه آن شرکت توسط آقای اگیلوی برای ایشان یادآوری می شده است. آقای اگیلوی یک اسکاتلندی مقیم آمریکا بوده است که از صفر شروع کرده و یکی از معتربرترین شرکت های تبلیغاتی را در آمریکا و دنیا بنیان گذاری کرده و توسعه می دهد.
 
آقای اگیلوی در جلسات سالیانه:( کتاب اعترافات یک تبلیغات چی ترجمه رویا گذشتی، صفحه 24و 25)
 
 
 
بعد در قاب زیر به ایشان می گویم که چه رفتارهایی قابل تقدیر است:
 
1- من کسانی را می ستایم که سخت کوش اند و کار را روی هوا می قاپند. از همراهانی که بود و نبودشان یکسان است، خوشم نمی آید. لطف کار کردن به این است که آن را درست انجام بدهی؛ نه اینکه از گوشه و کنارش بزنی. سخت کوشی یک مزیت اقتصادی هم دارد. وقتی بهتر کار کنیم به کارمندان کمتری نیاز داریم و هر چقدر سوددهی شرکت افزایش یابد، درآمد تک تک کارکنان بیشتر خواهد شد.
 
2- کسانی را دوست دارم که خوش فکر هستند. چون بدون آدم هایی که فکرشان را به کار می اندازند، نمی توان یک شرکت موفق داشت. ولی خوب فکر کردن فقط در شرایطی به درد می خورد که با نوعی صداقت هوشمندانه همراه باشد.
 
 
 
 
 
3- کارکردن با کسانی برایم لذت بخش است که سرزنده هستند و با عشق کار می کنند. اگر ببینم کسی کارش را با اشتیاق انجام نمی دهد، از او می خواهم جای دیگری دنبال کسب روزی باشد. همیشه این ضرب المثل اسکاتلندی را چاشنی صحبت هایم می کنم که "تا زنده هستنی شاد باش و گرنه مرده متحرکی!"
 
 
4- از کسانی که همیشه مشغول ستایش رئیس خود هستند، بیزارم! چون اطمینان دارم به همان اندازه با زیردستان خود تندخویی می کنند.
 
5-برای کسانی که اعتماد به نفس دارند، ارزش بسیار زیادی قائلم. افرادی که در کارشان حرفه ای هستند و خودشان را با معیارهای بسیار بالایی می سنجند، چون این دسته از آدم ها توانائی های همکارانشان را زیرسوال نمی برند و به حریم دیگران تجاوز نمی کنند.
 
6- دوستدار کسانی هستم که وقتی در زیردست خود قابلیتی می بینند او را می پرورانند تا روزی بتواند جای خالی اشان را پرکند. و احساس ترحم می کنم برای آن هایی که امنیت شغلی خود را در گرو کار با جمعی نابلد می دانند و از آدم های توانمند هراس دارند.
 
7- به تلاش کسانی احترام می گذارم که همواره به فکر ارتقای کیفی کار خود باشند تا توانایی شان به حدی برسد که در مدارج بالاتر به کار گرفته شوند. بدین ترتیب هم سطح کارمان بالا می رود و هم از استخدام نیروهای جدید بی نیاز می شویم.
 
8- شیفته کسانی هستم که نرم خو و آرام اند و در برقراری ارتباط با دیگران رفتاری انسانی دارند. از آدم هایی که اهل بحث و جدل هستند، می گریزم و از کسانی که دنبال دردسر می گردند، فراری ام. بهترین راه حفظ صلح و آرامش، روراستی و مطرح کردن دلخوری هاست.
 
 
9- کارکردن با آدم هایی که وقت شناس هستند را دوست دارم. کسانی که اهل برنامه ریزی هستند و هیچ کاری را نیمه تمام رها نمی کنند.
 
 
ارسال از: مهندس آزرمگین